Uszczelniacz wiążący

Normy związane z badaniami ogniowymi mają na celu określenie właściwości materiału pod względem płomienia, dymu i toksyczności (FST).Szeroko stosowano kilka testów w celu określenia odporności materiałów na te warunki.

Wybrane badania środków zmniejszających palność

Odporność na spalanie
ASTM D635	„Szybkość spalania tworzyw sztucznych”
ASTM E162	„Palność tworzyw sztucznych”
UL94	„Palność tworzyw sztucznych”
ISO5657	„Zapalność wyrobów budowlanych”
BS 6853	„Rozprzestrzenianie się płomienia”
DALEKO 25.853	„Norma zdatności do lotu – Wnętrza przedziałów”
NF T 51-071	„Indeks tlenu”
NF C 20-455	„Test rozżarzonego drutu”
DIN53438	„Rozprzestrzenianie się płomienia”

Odporność na wysokie temperatury
BS 476 Część nr 7	„Powierzchniowe rozprzestrzenianie się płomienia – materiały budowlane”
DIN4172	„Zachowania ogniowe materiałów budowlanych”
ASTM E648	„Pokrycia podłogowe – panel promiennikowy”

Toksyczność
SMP800C	„Badanie toksyczności”
BS 6853	„Emisja dymu”
NF X 70-100	„Badanie toksyczności”
ATS 1000.01	„Gęstość dymu”

Generacja dymu
BS6401	„Specyficzna gęstość optyczna dymu”
BS 6853	„Emisja dymu”
NES-a 711	„Indeks zadymienia produktów spalania”
ASTM D2843	„Gęstość dymu ze spalania tworzyw sztucznych”
ISOCD5659	„Specyficzna gęstość optyczna – wytwarzanie dymu”
ATS 1000.01	„Gęstość dymu”
DIN54837	„Generowanie dymu”

Badanie odporności na spalanie

W większości testów mierzących odporność na spalanie, odpowiednimi klejami są te, które nie palą się przez dłuższy czas po usunięciu źródła zapłonu.W badaniach tych utwardzona próbka kleju może zostać poddana zapaleniu niezależnie od kleju (klej jest badany jako wolna warstwa).

Chociaż to podejście nie symuluje rzeczywistości praktycznej, dostarcza użytecznych danych na temat względnej odporności kleju na spalanie.

Można również przetestować przykładowe struktury z klejem i klejem.Wyniki te mogą być bardziej reprezentatywne dla działania kleju podczas rzeczywistego pożaru, ponieważ wpływ kleju może być dodatni lub ujemny.

Test spalania pionowego UL-94

Zapewnia wstępną ocenę względnej palności i kapania polimerów stosowanych w sprzęcie elektrycznym, urządzeniach elektronicznych, urządzeniach i innych zastosowaniach.Dotyczy takich końcowych właściwości zapłonu, szybkości spalania, rozprzestrzeniania się płomienia, udziału paliwa, intensywności spalania i produktów spalania.

Praca i konfiguracja – w tym teście próbkę folii lub powlekanego podłoża montuje się pionowo w obudowie pozbawionej przeciągów.Palnik umieszcza się pod próbką na 10 sekund i mierzy czas trwania płomienia.Odnotowuje się każdą kroplę, która zapala bawełnę chirurgiczną umieszczoną 12 cali poniżej próbki.

Test ma kilka klasyfikacji:

94 V-0: Żadna próbka nie pali się płomieniem dłużej niż 10 sekund po zapłonie.Próbki nie spalają się aż do zacisku mocującego, nie kapią i nie zapalają bawełny ani nie wykazują spalania żarzącego się przez 30 sekund po usunięciu płomienia testowego.

94 V-1: Żadna próbka nie może płonąć przez ponad 30 sekund po każdym zapaleniu.Próbki nie spalają się aż do zacisku mocującego, nie kapią i nie zapalają bawełny ani nie mają poświaty trwającej dłużej niż 60 sekund.

94 V-2: Dotyczy tych samych kryteriów co V-1, z tą różnicą, że próbki mogą kapać i zapalać bawełnę znajdującą się pod próbką.

Inne strategie pomiaru oporu spalania

Inną metodą pomiaru odporności ogniowej materiału jest pomiar granicznego indeksu tlenowego (LOI).LOI to minimalne stężenie tlenu wyrażone jako procent objętościowy mieszaniny tlenu i azotu, które tylko podtrzymuje płomieniowe spalanie materiału początkowo w temperaturze pokojowej.

Odporność kleju na wysokie temperatury w przypadku pożaru wymaga szczególnej uwagi, pomijając wpływ płomienia, dymu i toksyczności.Często podłoże chroni klej przed ogniem.Jeśli jednak klej poluzuje się lub ulegnie degradacji pod wpływem temperatury pożaru, połączenie może pęknąć, powodując oddzielenie podłoża od kleju.Jeżeli tak się stanie, sam klej zostanie odsłonięty wraz z podłożem wtórnym.Te świeże powierzchnie mogą następnie przyczynić się do dalszego pożaru.

Komora gęstości dymu NIST (ASTM D2843, BS 6401) jest szeroko stosowana we wszystkich sektorach przemysłu do oznaczania dymu wytwarzanego przez materiały stałe i zespoły montowane w pozycji pionowej w zamkniętej komorze.Gęstość dymu mierzy się optycznie.

Gdy klej jest umieszczony pomiędzy dwoma podłożami, odporność ogniowa i przewodność cieplna podłoża kontrolują rozkład i emisję dymu kleju

W testach gęstości dymu kleje można testować samodzielnie jako wolną powłokę, aby zastosować najgorszy przypadek.